[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
اخلاق نشر::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
..
:: جلد 9 - ::
جلد 9 - صفحات 59-50 برگشت به فهرست نسخه ها
اثر تمرین تناوبی شدید همراه با مصرف نانوذرات سلنیوم بر سطوح پروتئین های فاکتور هسته ای-کاپا B و فاکتور نکروز توموری-آلفا در میوکارد رت های دیابتی
رضا بابایی گوشلوندانی ، خالید محمدزاده سلامت* ، ظاهر اعتماد ، پیام سعیدی
گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
چکیده:   (7 مشاهده)
زمینه و هدف: دیابت یک اختلال متابولیک است که در اثر هیپرگلیسیمی بافتی منجر به آسیب بافت هایی مانند میوکارد می شود. به نظر می رسد ورزش و عوامل آنتی اکسیدانی از طریق سازوکارهای التهابی نقش مهمی در بهبود مسیر آپوپتوز سلولی میوکارد بیماران دیابتی داشته باشد، اما اثرات همزمان این دو مداخله به روشنی مشخص نیست. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین تناوبی شدید (HIIT) همراه با مصرف نانو ذرات سلنیوم بر سطوح فاکتور نکروز توموری-آلفا (TNF-α) و فاکتور هسته ای-کاپا B (NF-κB) میوکارد رت­های دیابتی بود.
روش‌­ها: سی و یک سر رت نر نژاد ویستار 8 هفته­ای (با وزن 38 ± 250 گرم) به روش تصادفی به 5 گروه، دیابتی کنترل (DC) 5 سر، دیابتی کنترل حلال (CDS) 5 سر، دیابتی تمرین (DT) 7 سر، دیابتی سلنیوم (DS) 7 سر و دیابتی تمرین + سلنیوم (DST) 7 سر، تقسیم شدند. رت­ها با تزریق درون صفاقی 65 میلی­گرم/کیلوگرم استرپتوزوتوسین (STZ) دیابتی شدند. نانو ذرات سلنیوم (0/1 میلی­گرم/کیلوگرم) به­صورت یک روز در میان به صورت گاواژ به رت­ها خورانده شد. رت­های گروه تمرین به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته، یک برنامه تمرین اینتروال شدید (80 تا 95 درصد VO2max) را اجرا کردند. جهت تحلیل آماری مقادیر TNF-α و NF-κB بافت میوکارد رت­ها از روش تحلیل واریانس دوراهه و با سطح معنی‌داری 0/05=  α استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد NF-ĸB تفاوت معناداری بین گروه کنترل دیابتی و حلال با گروه های تمرین، سلنیوم و تمرین+ سلنیوم وجود دارد (0/001 =p ). همچنین NF-ĸB و TNF-α درگروه تمرین + سلنیوم کمترین مقادیر را نشان دادند. به هرحال تفاوت معناداری در بین گروه­های تمرین، سلنیوم و تمرین + سلنیوم مشاهده نشد (0/05 p ).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان‌ داد که هر سه مداخله تمرین HIIT، مصرف نانوذره سلنیوم و تمرین + سلنیم بر عوامل التهابی اثر مظلوبی داشتند. با این وجود هرچند استفاده همزمان از نانودره سلنیم هنگام تمرین HIIT موجب کاهش بیشتر التهاب سیستمی گردید، اما تفاوت معناداری با هر کدام از مداخله­‌های تمرین و مصرف نانودره سلنیم به­ تنهایی نداشت.
واژه‌های کلیدی: التهاب، تمرین ورزشی، دیابت، سلنیوم
متن کامل [PDF 1158 kb]   (4 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: قلب و عروق
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Babaei Goshlondani R, Mohamadzadeh Salamat K, Etemad Z, Saidie P. The effect of high-intensity interval training combined with selenium nanoparticles on the levels of myocardial NF-kB and TNF-α proteins in diabetic rats. Ir J Physiol Pharmacol 2025; 9 :50-59
URL: http://ijpp.phypha.ir/article-1-770-fa.html

بابایی گوشلوندانی رضا، محمدزاده سلامت خالید، اعتماد ظاهر، سعیدی پیام. اثر تمرین تناوبی شدید همراه با مصرف نانوذرات سلنیوم بر سطوح پروتئین های فاکتور هسته ای-کاپا B و فاکتور نکروز توموری-آلفا در میوکارد رت های دیابتی. مجله فیزیولوژی و فارماکولوژی ایران. 1404; 9 () :50-59

URL: http://ijpp.phypha.ir/article-1-770-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 9 - برگشت به فهرست نسخه ها
مجله فیزیولوژی و فارماکولوژی ایران Iranian Journal of Physiology and Pharmacology
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 38 queries by YEKTAWEB 4714