گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل، آمل، ایران
چکیده: (722 مشاهده)
زمینه و هدف: لینالول یک ترکیب منوترپنوئیدی و جزء اصلی اسانس برخی گیاهان معطر از جمله اسطوخودوس می‌باشد. اثرات ضداضطراب و آرامبخش این ترکیب پیشتر گزارش شده است. در این مطالعه اثرات تجویز سیستمیک لینالول و مکانیسم احتمالی تاثیر آن بر خواب القاء شده با پنتوباربیتال در موش سوری مورد بررسی قرار گرفته است. روش‌ها: در مرحله اول این مطالعه، 24 سر موش سوری در 4 گروه مجزا لینالول را در دوزهای 10، 50 و 100 میلیگرم بر کیلوگرم شصت دقیقه پیش از تجویز پنتوباربیتال دریافت نمودند. بر مبنای نتایج، 50 میلیگرم بر کیلوگرم به‌عنوان دوز موثر لینالول تعیین گردید. در مرحله دوم، برای تعیین مکانیسم دخیل در اثر خواب آوری لینالول از تجویز داروهای دیازپام به‌عنوان آگونیست گیرنده های بنزودیازپینی، فلومازنیل به عنوان آنتاگونیست گیرنده های بنزودیازپینی و وی 100635 به عنوان آنتاگونیست گیرنده های سروتونینی استفاده شد. یافته‌ها: مطالعه حاضر نشان داد که لینالول به‌ویژه در دوز 50 میلیگرم بر کیلوگرم به‌صورت معنی‌دار و وابسته به دوز خواب القاء شده با پنتوباربیتال را ازطریق افزایش مدت زمان خواب و کاهش طول مدت به خواب رفتن تحت تأثیر قرار میدهد. تجویز همزمان دیازپام اثرات سینرژیستی نشان داد، منجر به تسریع به خواب رفتن و افزایش زمان خواب القاء شده با پنتوباربیتال شد، درحالیکه تجویز فلومازنیل منجر به معکوسشدن این اثرات شد. تجویز همزمان وی 100635 تأثیری بر اثرات افزایشی لینالول بر خواب القاء شده با پنتوباربیتال نشان نداد.
نتیجه‌گیری: لینالول احتمالا از طریق تقویت مسیرگابائرژیک خواب القاء شده با پنتوباربیتال را افزایش میدهد.
ابوحسینی طبری محدثه، صادقی هشجین گودرز. اثرات افزایشی لینالول بر خواب القاء شده با پنتوباربیتال: امکان دخیل بودن مسیر گابائرژیک. مجله فیزیولوژی و فارماکولوژی ایران. 1400; 5 () :160-167
