گروه فارماکولوژی دانشکده پزشکی و مرکز تحقیقات نوروبیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (782 مشاهده)
آسیب نخاعی یک بیماری عصبی ناتوان‌کننده است که علیرغم پیشرفتهای بالینی اخیر در روشهای تشخیص، میزان بقاء و رفاه بیماران مبتلا به آسیب هنوز در حیطه درمان اختلالات عصبی و عملکردی این بیماران چالشهای جدی وجود دارد. این کندی پیشرفت عمدتاً ناشی از پیچیدگی فیزیوپاتولوژی آسیب نخاعی و تغییرات گسترده و متعدد بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی است که در نخاع آسیب دیده رخ می دهد. به همین دلیل در چند دهه اخیر تلاشهای قابل‌توجهی توسط پژوهشگران برای شناسایی پاتوفیزیولوژی آسیب نخاعی و کشف مکانیسمهای سلولی و مولکولی تخریب و ترمیم بافت در نخاع آسیب‌دیده انجام شده است. در انجام این تحقیقات، از مدل‌های حیوانی مختلفی برای ایجاد آسیب اولیه و ثانویه آسیب نخاعی و مطالعه روند پیشرفت آن استفاده شده است. در این مقاله، ابتدا مروری بر پیشرفتهای اخیر در درک فیزیوپاتولوژی آسیب نخاعی خواهیم داشت. سپس به ارائه مدل‌های حیوانی موجود که برای شناسایی مکانیسمهای آسیب نخاعی و ایجاد استراتژیهای درمانی برای این بیماری استفاده شده است، پرداخته می‌شود.
abbaszadeh F, Jorjani M. A review of the physiopathology and animal models of spinal cord injury. Ir J Physiol Pharmacol 2021; 5 :135-149 URL: http://ijpp.phypha.ir/article-1-508-fa.html
عباس زاده فاطمه، جرجانی معصومه. مروری بر فیزیوپاتولوژی آسیب نخاعی و مدل‌های ایجاد کننده آن در حیوانات آزمایشگاهی. مجله فیزیولوژی و فارماکولوژی ایران. 1400; 5 () :135-149
