|
انتقال بین‌نسلی فنوتیپ‌های شناختی از تئوری لامارک تا مکانیسم‌های اپی‌ژنتیک
|
جواد ریاحی   ، بهروز عبدلی ، عباس حق‌پرست*  |
| 2. مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (1157 مشاهده) |
این تفکر که توانایی انتقال حافظه کسب شده از طریق مکانیسم‌های غیرتحصیلی و غیرژنتیکی به نسل بعد وجود دارد، پس از ارائه شدن توسط لامارک مورد توجه عموم قرارگرفت. به طور گسترده پذیرفته شده است که تجربیات والدین اثرات قوی بر عملکردهای فیزیولوژیکی، متابولیکی و سلولی موجودات زنده داشته، که این اثرات از طریق اصلاحات اپی‌ژنتیک در میان نسل‌ها منتقل می‌شوند. اصلاحات اپی‌ژنتیک که مستعد تغییر در برابر شرایط محیطی هستند و به فرزندان منتقل می‌شوند شامل متیلاسیون DNA، اصلاح هیستون و RNAهای کدگذاری نشده کوچک هستند. درحال حاضر یکی از جذاب‌ترین موضوعات مورد بحث در زمینه انتقال اپی‌ژنتیک، انتقال فنوتیپ‌های حافظه و قابلیت‌های یادگیری و حافظه است. به‌ارث بردن ویژگی‌های اپی‌ژنتیک امکان انتقال اطلاعات سازگار و یا ناسازگار با محیط اجدادی را به فرزندانشان فراهم می‌کنند. نتایج مطالعات نشان می‌دهد که قرارگرفتن والدین در معرض محرک‌های محیطی پیش از لقاح منجر به تغییر در ظرفیت‌های شناختی فرزندانشان خواهد شد. جالب‌تر آنکه یادگیری تکالیف شناختی والدین منجر به بهبود فرآیند یادگیری در فرزندان شده و فرآیند تحکیم حافظه را تسهیل می‌نماید. سه فرآیند اپی‌ژنتیک عمده درگیر در یادگیری و تحکیم حافظه شامل متیلاسیون DNA، متیلاسیون هیستون و استیلاسیون هیستون است. این فرآیندها ویژگی‌های ژنوم یا تعاملات بین ژنوم و هسته هیستون را ویرایش کرده و تغییرات ساختاری را در کروماتین القاء می‌کنند و منجر به تغییرات رونویسی ژن‌های مختلف تاثیرگذار بر شکل‌گیری حافظه می‌شوند. انتقال این اصلاحات ایجاد شده در کروماتین از والدین به فرزندان منجر به تسهیل روند یادگیری و تحکیم حافظه فرزندان می‌شود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: انتقال بین‌نسلی، اصلاحات اپی‌ژنتیک، فنوتیپ‌های شناختی، حافظه، یادگیری |
|
|
متن کامل [PDF 1048 kb]
(484 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: مروری-با دعوت سردبیر |
موضوع مقاله:
علوم اعصاب
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
