|
نقش گیرنده های اپیوئیدی و کانابینوئیدی نوع 1 مرکزی در اثر ضددردی کورکومین در درد عضلانی ناشی از فرمالین در موش‌های صحرایی
|
نبات نقش بندی   ، اسماعیل تمدن فرد*  ، امیر عرفان پرست ، فرهاد سلطانعلی نژاد تقی آباد |
| بخش فیزیولوژی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران |
|
|
چکیده: (3 مشاهده) |
زمینه و هدف: کورکومین، ماده فعال بیولوژیکی زردچوبه (کورکوما لونگا یا Curcuma longa)، بر پردازش درد در سطوح مختلف تأثیر می‌گذارد. مکانیسم‌های موضعی اثر کورکومین تا حدودی شناخته شده است اما اثرات مرکزی در سطوح نخاعی و فوقنخاعی کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه، تأثیر مصرف خوراکی کورکومین بر درد عضلانی ناشی از فرمالین مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، نالوکسان (آنتاگونیست غیراختصاصی گیرنده‌های اپیوئیدی) و آ ام251 (آنتاگونیست گیرنده‌های کانابینوئیدی نوع 1) برای روشنکردن مکانیسم مرکزی احتمالی عمل کورکومین استفاده شد.
روش‌ها: به منظور تزریقات داخل بطن مغزی، یک عددکانول راهنما در بطن جانبی سمت چپ مغز در موش‌های صحرایی بیهوش شده قرار داده شد. درد فرمالینی عضلانی با تزریق زیر جلدی فرمالین (2/5 درصد، 50 میکرولیتر) به عضله گاستروکنمیوس حیوان ایجاد شد و رفتارهای درد شامل تعداد لرزشها و مدت زمان لیسیدن پنجه پای خلفی در فواصل زمانی پنج دقیقه‌ای به مدت یک ساعت ثبت شد.
یافته‌ها: به دنبال تزریق عضلانی فرمالین یک درد دو مرحلهای ایجاد شد. تجویز خوراکی 25 و 100 میلیگرم به کیلوگرم وزن بدن کورکومین موجب کاهش معنی‌دار شاخصهای درد هر دو مرحله درد عضلانی شد. تزریق داخل بطن مغزی نالوکسان و آ ام251 به تنهایی اثر معنی داری بر شدت درد نگذاشت، اما تزریق آنها از کاهش درد ایجاد شده توسط تجویز خوراکی کورکومین جلوگیری کرد همه درمانهای ذکر شده در بالا فعالیت حرکتی را تغییر ندادند.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر اثر تخفیف دهندگی درد عضلانی توسط کورکومین را نشان دادند. گیرنده‌های اپیوئیدی و کانابینوئیدی مرکزی ممکن است در اثر ضددردی کورکومین نقش داشته باشند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: بطن جانبی، درد عضلانی، کورکومین، گیرنده‌های اپیوئیدی، گیرنده‌های کانابینوئیدی |
|
|
متن کامل [PDF 1225 kb]
(1 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
علوم اعصاب
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
