اثرات ضداضطرابی منتول در ماز بعلاوه ای شکل مرتفع در موش سوری: دخیل بودن مسیر گابائرژیک
|
محدثه ابوحسینی طبری* ، حکیمه گاوزن  |
گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل، آمل، ایران |
|
چکیده: (297 مشاهده) |
زمینه و هدف: منتول یک منوترپن و جزء اصلی اسانس گیاهان خانواده نعناع میباشد. اثرات آرامبخشی و ضداضطرابی این ترکیب پیشتر گزارش شده است اما مکانیسم دخیل در اثر ضداضطرابی آن هنوز مشخص نشده است. در این مطالعه، اثرات تجویز سیستمیک منتول در تست فضای باز و ماز بعلاوهای شکل مرتفع، همچنین مکانیسم احتمالی تاثیر ضداضطرابی آن در موش سوری مورد بررسی قرار گرفته است.
روشها: در مرحله اول این مطالعه، موشهای سوری در 8 گروه مجزا دوزهای 5، 10، 20، 50 و 100 میلیگرم بر کیلوگرم از منتول، دیازپام و بوسپیرون را سی دقیقه پیش از تستهای رفتاری بررسی اضطراب دریافت نمودند. بر مبنای نتایج، 50 میلیگرم بر کیلوگرم بعنوان دوز موثر منتول تعیین گردید. در مرحله دوم، برای تعیین مکانیسم دخیل در اثر ضداضطرابی منتول از تجویز داروهای فلومازنیل بهعنوان آنتاگونیست گیرندههای بنزودیازپینی و وی 100635 به عنوان آنتاگونیست گیرندههای سروتونینی استفاده شد.
یافتهها: مطالعه حاضر نشان داد که منتول به ویژه در دوز 50 میلیگرم بر کیلوگرم بهصورت معنیداری تعداد خطوط طی شده، رفتار نظافتکردن و ایستادن روی پاهای عقب را درتست فضای باز کاهش و میزان ورود به بازوی باز و زمان حضور در بازوی باز را در تست ماز بعلاوهای شکل مرتفع افزایش میدهد )0/05 (p <. تجویز فلومازنیل منجر به معکوس شدن این اثرات در ماز بعلاوهای شکل مرتفع گردید درحالیکه وی 100635 تأثیری بر اثرات منتول نداشت.
نتیجهگیری: احتمالاً منتول ازطریق مسیر بنزودیازپینی و نه سروتونینی اثرات ضداضطرابی خود را در ماز بعلاوهای شکل مرتفع اعمال مینماید.
|
|
واژههای کلیدی: بنزودیازپینی، سروتونین، فلومازنیل، گابا، منتول |
|
متن کامل [PDF 1164 kb]
(119 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
علوم اعصاب
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|