تاثیر یک دوره کوتاهمدت فعالیت هوازی بر حافظه فضایی موشهای صحرایی
|
نصور احمدی* ، ناصر نقدی ، بهروز عبدلی ، سمیرا چوپانی |
گروه رفتار حرکتی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه شهید بهشتی، تهران |
|
چکیده: (14978 مشاهده) |
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک دوره کوتاهمدت فعالیت هوازی بر یادگیری و حافظه فضایی موشهای صحرایی بود.
روشها: تعداد 36 موش صحرایی سالم چهار ماهه با دامنه وزنی 180 تا 220 گرم از نژاد ویستار به طور تصادفی در سه گروه فعالیت بدنی، جفتشده (Sham) و کنترل قرار گرفتند. موشهای گروه فعالیت هوازی، به مدت 2 هفته و روزی 50 دقیقه به فعالیت هوازی با استفاده از تردمیل پرداختند. از شاخصهای مدت زمان تاخیر، مسافت طی شده تا پیدا کردن سکو و زمان سپریشده در ربع هدف در آزمون ماز آبی موریس به عنوان ملاکهای سنجش میزان یادگیری فضایی استفاده شد.
یافتهها: در مرحله اکتساب، تفاوت معنیداری بین گروهها مشاهده نشد (0/05< p). در آزمون کاوش، در فاکتور مدت زمان ماندن در ربع هدف، گروه فعالیت بدنیبهطور معنیداری بهتر از گروههای جفت شده و کنترل بود (0/003 = p). در آزمون بهخاطرآوری، در هر دو فاکتور طول مسافت (0/004 = p) و مدت زمان تاخیر (0/01 = p) در یافتن سکو، عملکرد گروه فعالیت بدنی بهطور معنیداری بهتر از گروههای جفتشده و کنترل بود.
نتیجهگیری: یک دوره کوتاهمدت فعالیت هوازی باعث بهبود یادگیری فضایی موشهای صحرایی میشود. به نظر میرسد آمادگی قلبی- عروقی ناشی از فعالیت هوازی، یک میانجی فیزیولوژیکی است که ارتباط بین فعالیت بدنی و بهبود عملکرد شناختی را تبیین میکند. |
|
واژههای کلیدی: عملکرد شناختی، فعالیت، ورزش، یادگیری |
|
متن کامل [PDF 897 kb]
(2440 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
علوم اعصاب
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|