|
بررسی اثرات محافظت عصبی مینوسیکلین بر آسیب حافظه متعاقب ایسکمی مغزی ناشی از انسداد گذرای دو طرفه شریان کاروتید مشترک در موش صحرایی
|
یزدان نادری   ، سیاوش پرورده ، ترانه معینی زنجانی ، معصومه ثابت کسایی* |
| گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران |
|
|
چکیده: (18026 مشاهده) |
مقدمه: اختلال در حافظه فضایی و یادگیری اغلب به دنبال ایسکمی مغزی مشاهده می شود. هیپوکامپ و کورتکس حساس ترین قسمت های مغز در برابر ایسکمی هستند. استرس اکسیداتیو و التهاب پس از ایسکمی مغزی باعث آسیب به نورون های هیپوکامپ و کورتکس و در نتیجه اختلال در حافظه فضایی و یادگیری میشوند. مینوسیکلین دارای اثرات ضد التهاب و آنتی اکسیدان می باشد و در این مطالعه اثرات محافظتی آن در برابر آسیب حافظه ناشی از ایسکمی مغزی درموش صحرایی بررسی شد.
روش‌ها: برای ایجاد ایسکمی مغزی از انسداد موقت 20 دقیقه ای در شریان های کاروتید مشترک موش صحرایی استفاده شد. 60 سر موش صحرایی از نژاد ویستار به 6 گروه (در هر گروه 10 موش) تقسیم شدند. برای هر روش تجویز دارو (قبل و بعد از ایسکمی ) 3 گروه حیوان بررسی گردید: 1- گروه sham: تمام مراحل جراحی به جز انسداد شریان کاروتید مشترک انجام شد و سالین (حلال دارو) 24 ساعت قبل از ایسکمی یا روز های صفر تا 6 بعد از جراحی (دو بار در روز ، هر 12 ساعت) به صورت داخل صفاقی تزریق شد. 2- گروه کنترل: انسداد گذرای شریان کاروتید مشترک و تزریق سالین به صورت داخل صفاقی 24 ساعت قبل از ایسکمی یا روزهای صفر تا 6 بعد از ایسکمی (دو بار در روز ، هر 12 ساعت)، انجام شد. 3- گروه مینوسیکلین: انسداد گذرای شریان کاروتید مشترک انجام شد. مینوسیکلین (mg/kg 40)، به صورت تک دوز 24 ساعت قبل از ایسکمی/ ریپرفیوژن یا دو بار در روز (هر 12 ساعت) درروزهای صفر تا 6 بعد از ایسکمی/ ریپرفیوژن به صورت داخل صفاقی تزریق شد. حافظه فضایی و یادگیری حیوانات 3 گروه با استفاده از آزمون Morris water maze ارزیابی شد.
یافته‌ها: تجویز مینوسیکلین (قبل و بعد از ایسکمی/ ریپرفیوژن)، زمان تاخیر فرار (Scape latency time) و مسافت طی شده تا رسیدن به سکوی پنهان را در مقایسه با گروه کنترل به میزان قابل ملاحظه ای کاهش داد . همچنین زمان سپری شده در ربع هدف (Time spent in target quadrant)، در مقایسه با گروه کنترل به میزان قابل ملاحظه ای افزایش پیدا کرد. ایسکمی/ ریپرفیوژن در گروه کنترل و تجویز مینوسیکلین (قبل و بعد از ایسکمی/ رپرفیوژن) تغییر قابل ملاحظه ای در سرعت حرکت حیوان در روزهای اول تا چهارم (trial) و روز پنجم (آزمون Probe) ایجاد نکرد.
نتیجه‌گیری: مینوسیکلین در کاهش آسیب حافظه فضایی و یادگیری ناشی از ایسکمی مغزی گذرا در موش صحرایی موثر است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: ایسکمی مغزی، حافظه فضایی، ماز آبی موریس، مینوسیکلین |
|
|
متن کامل [PDF 664 kb]
(2327 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
علوم اعصاب
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
