|
کاهش حداکثر ظرفیت ورزشی در موش‌های صحرایی نر بالغ دارای هیپوتیروئیدی جنینی
|
محبوبه قنبری   ، فاطمه باقری پور ، مرجان افغان ، سجاد جدی ، اصغر قاسمی* |
| 1. مرکز تحقیقات فیزیولوژی غدد درون ریز و متابولیسم، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران 2. مرکز تحقیقات غدد درون ریز، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران |
|
|
چکیده: (13274 مشاهده) |
زمینه و هدف: تست حداکثر ظرفیت ورزشی می تواند به عنوان یک تست تشخیصی در بیماران با مشکلات قلبی و عروقی بدون علائم کلینیکی در نظر گرفته شود. کمبود هورمون های تیروئیدی در دوره جنینی می تواند منجر به کاهش عملکرد سیستم قلبی عروقی شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان حداکثر ظرفیت ورزشی در زاده های بالغ مبتلا به هیپوتیروئیدی جنینی (FH)در موش صحرائی میباشد.
روش‌ها: FH بوسیله اضافه کردن داروی پروپیل تیواوراسیل (0/025 درصد) به آب مصرفی موش های ماده در طول دوره حاملگی (از روز اول حاملگی تا روز زایمان) القاء شد. موش های حامله در گروه کنترل آب معمولی دریافت کردند. زاده‌های بالغ نر در هر دو گروه مورد آزمایش قرار گرفتند. حداکثر ظرفیت ورزشی بوسیله دویدن موش ها (10n = ) بر روی تردمیل مخصوص حیوان ارزیابی گردید. وزن بدن از روز تولد تا بلوغ و قبل و بعد از تست ارزیابی شد.
یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد که FH منجر به کاهش وزن بدن و وزن قلب در هنگام بلوغ شد. علاوه براین حداکثر ظرفیت ورزشی در زاده های مبتلا به FH کاهش یافت. ارزیابی تغییرات وزن بدن طی دوره ورزش نشان داد که این زاده‌ها طی فعالیت ورزشی به طور موثری دچار کاهش وزن نسبت به گروه کنترل شدند.
نتیجه‌گیری: این یافته ها نشان می دهند که کمبود هورمون های تیروئیدی در دوره جنینی می تواند منجر به کاهش ظرفیت ورزشی در هنگام بلوغ شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: پروپیل تیواوراسیل، حداکثر ظرفیت ورزشی، موش صحرایی، هیپوتیروئیدی جنینی |
|
|
متن کامل [PDF 1174 kb]
(2143 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
