گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایران
چکیده: (647 مشاهده)
زمینه و هدف: استخراج DNA ژنومی توکسوپلاسما گوندی از مغز موش صحرایی به دلیل میزان ناچیز آلودگی و چربی زیاد مغز چالش برانگیز است. واکنش کمی زنجیرهای پلیمراز در زمان واقعی (RT-qPCR) علیرغم تشخیص مقادیر ناچیز ژن هنوز با نتایج منفی-کاذب همراه است. ما با تغییر روش استخراج DNA از بافت مغز موش توانستیم تعداد موارد منفی-کاذب آلودگی به توکسوپلاسما گوندی را کاهش دهیم. روشها: از مغز یازده موش (نر ویستار) آلوده به سوش تهران انگل توکسوپلاسما (در هفته هشتم آلودگی ) و سه موش غیرآلوده استفاده شد. جهت تخلیص DNA بجای 20 میلیگرم مغز (روش معمولی) کل مغز استفاده شد. میزان آنزیم پروتئیناز کا دو برابر و مدت انکوباسیون شش برابر روش معمول شد. سپس میزان DNA نمونهها با روش RT-qPCR اندازهگیری شد. یافتهها و نتیجهگیری: با روش رایج از یازده موش آلوده فقط سه موش مثبت شدند در حالیکه با بهینهسازی تخلیص DNA، نه موش مثبت تشخیص داده شدند.