|
تأثیر تمرین هوازی و کورکومین بر بیان ژن SIRT1 عضله قلبی و غلظت پلاسمایی رزیستین موشهای صحرایی دیابتی
|
مرتضی ابراهیم‌زاده   ، کمال عزیزبیگی*  ، خالید محمد زاده سلامت ، سامان پاشایی |
| گروه تربیت بدنی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران |
|
|
چکیده: (853 مشاهده) |
زمینه و هدف: پژوهش‌های پیشین تأثیر مثبت تمرین هوازی و کورکومین بر متغیرهای مختلف در شرایط دیابت را نشان داده‌اند. ترکیب این دو مداخلات، ممکن است اثر همافزایی بر متغیرهای فوق داشته باشد. پژوهش حاضر به بررسی اثر مستقل و ترکیبی تمرین هوازی و مکمل کورکومین بر بیان ژن SIRT1 عضله قلبی و غلظت رزیستین پلاسمایی موشهای صحرایی دیابتی می‌پردازد.
روش‌ها: 40 سر موش صحرایی نر به‌طور مساوی به گروههای کنترل سالم، کنترل دیابتی، تمرین دیابتی، کورکومین دیابتی و تمرین + کورکومین دیابتی تقسیم شدند. تمرین هوازی (پنج جلسه/هفته، هر جلسه 30 دقیقه با سرعت 22 متر/دقیقه، شیب: 5%) و مکمل‌دهی (30 میلی‌گرم/کیلوگرم وزن بدن، سه روز/هفته) به مدت هشت هفته انجام شد. 48 ساعت پس از دریافت آخرین مداخله، موش‌ها قربانی شدند.
یافته‌ها: دیابت باعث کاهش بیان ژن SIRT1 قلبی و افزایش غلظت غلظت رزیستین پلاسمایی شد (0/001= p ). تمرین باعث افزایش بیان SIRT1(0/044= p ) و کاهش غلظت رزیستین (0/001= p ) در موشهای دیابتی شد. کورکومین نیز باعث افزایش بیان SIRT1 (0/048= p ) و کاهش غلظت رزیستین (0/001= p ) در موشهای دیابتی شد. ترکیب تمرین و مکمل نسبت به تمرین تنها/مکمل تنها اثر معنی دار و بیشتری در افزایش بیان ژن SIRT1 و کاهش غلظت پلاسمایی رزیستین داشت (0/05 <p ).
نتیجه‌گیری: در موشهای صحرایی دیابتی، انجام تمرین هوازی همراه با مصرف توام کورکومین نسبت به استفاده از هر یک به تنهایی، اثرات مفید فاحشتری بر بیان ژن SIRT1 عضله قلبی و غلظت پلاسمایی رزیستین دارد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: تمرین هوازی، دیابت، رزیستین، کورکومین، SIRT1 |
|
|
متن کامل [PDF 1011 kb]
(379 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
قلب و عروق
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
