|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
۱ نتیجه برای ماز صفر مرتفع
ویدا علی پور، امیر شجاعی، سیدجواد میرنجفی‌زاده، حسین عزیزی،
دوره ۸، شماره ۰ - ( ۱۲-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: بیش از ۵۰ درصد از سوءمصرف کنندگان دارو، مصرف مواد را در دوره نوجوانی آغاز میکنند. مواجهه مزمن با مرفین، خصوصاً در طول این دوره، می‌تواند منجر به اثرات طولانی مدت و قابل انتقال به نسل بعد شود. در مطالعه حاضر تأثیر در معرض مرفین قرار گرفتن والد نر در دوره نوجوانی بر رفتار شبه اضطرابی فرزندان نر در بزرگسالی مورد بررسی قرار گرفت.
روش‌ها: موشهای صحرایی نر نژاد ویستار به مدت ۱۰ روز، در روزهای۳۰ تا ۳۹ بعد از تولد در طول دوره نوجوانی، در معرض مقادیر افزایشی مرفین (۵ تا ۲۵ میلیگرم بر کیلوگرم، به صورت زیر جلدی) یا سالین قرار گرفتند. بعد از یک دوره بدون دارو، به مدت ۲۰ روز، موشهای صحرایی نر که دارو دریافت کرده بودند، در کنار موشهای صحرایی ماده قرار گرفتند. زاده‌های نر بزرگسال (۶۰ تا ۷۰ روزه) برای رفتار شبه‌اضطرابی با آزمون ماز صفر مرتفع ارزیابی شدند. آزمایش‌ها در دو گروه زاده‌ها انجام شد. گروهی که والد نر، سالین دریافت کرده بود و گروهی که والد نر، مرفین دریافت کرده بود. تعداد موشهای صحرایی نر در هر گروه ۱۴ سر بود.
یافته‌ها: زاده‌هایی که والد نر آنها در معرض مرفین بوده است، رفتار شبه اضطرابی کمتری در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند. قرار گرفتن پدر در معرض مرفین در دوره نوجوانی می‌تواند بر رفتارهای شبه اضطرابی در فرزندان نر تأثیر بگذارد و به کاهش سطح اضطراب در بزرگسالی منجر شود.
نتیجه‌گیری: مصرف زودهنگام مواد ممکن است اثرات بین‌نسلی پیچیده‌ای داشته باشد و اهمیت درک پیامدهای بلندمدت قرار گرفتن در معرض مواد مخدر در دوران نوجوانی را برجسته می‌سازد. تحقیقات بیشتر باید به بررسی مکانیزم‌های زیرساختی که تغییرات رفتاری را ایجاد میکنند و تأثیرات احتمالی آنها بر سلامت روانی در نسل‌های مختلف بپردازند.
|
|
