|
تأثیر یک دوره تمرین تناوبی با شدت متوسط (MIIT) همراه با مصرف مکمل زنجبیل بر بیان ژن PGC-1α و ATPIF1 در عضله دوقلوی موش‌های صحرایی نر مسن
|
فاطمه رمضانی واودره   ، پروانه نظرعلی ، ابوالفضل شکیبایی ، فهیمه کاظمی*  |
| گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (495 مشاهده) |
زمینه و هدف: فعال‌کننده مشترک گیرنده گاما که با تکثیرکننده پراکسیزوم یک آلفا فعال شده PGC-1α)) و مهارکننده ATPase فاکتور یک (ATPIF1)، در بیوژنز میتوکندری نقش دارند. هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر یک دوره تمرین تناوبی با شدت متوسط (MIIT) همراه با مصرف مکمل زنجبیل بر بیان ژن PGC-1α و ATPIF1 در عضله دوقلوی موش‌های صحرایی نر مسن بود.
روش‌ها: در پژوهشی تجربی، 20 سر موش صحرایی نر مسن نژاد ویستار )22 ماهه با وزن 100 ± 500( گرم به طور تصادفی به چهار گروه 5تایی کنترل، تمرین تناوبی، زنجبیل، و تمرین تناوبی + زنجبیل تقسیم شدند. پروتکل تمرینی روی تردمیل به مدت 8 هفته، سه بار در هفته انجام شد. عصاره زنجبیل با دوز 100 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز به مدت 8 هفته به صورت خوراکی به موش‌های صحرایی داده شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی برای اندازه‌گیری ژن PGC-1α و ATPIF1 از عضله دوقلو بافت‌برداری شد. جهت مقایسات بین گروهی از آزمون ناپارامتریک کروسکال والیس و جهت مقایسه دو به دوی گروهها از آزمون ناپارامتریک یو من ویتنی استفاده شد.
یافته‌ها: تنها تفاوت معنیداری در بیان ژن PGC-1α بین گروههای تمرین تناوبی + زنجبیل و کنترل مشاهده شد (0/05>p ). همچنین، تفاوت معنیداری در بیان ژن ATPIF1 بین گروههای پژوهش وجود نداشت(0/05<p ).
نتیجه‌گیری: هشت هفته MIIT همراه با مصرف مکمل زنجبیل می‌تواند منجر به افزایش بیان ژن PGC-1α در عضله دو قلوی موش‌های صحرایی نر مسن شود، اما باعث تغییر معنیداری در بیان ژن ATPIF1 نشد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: بیوژنز میتوکندری، تمرین تناوبی، زنجبیل، سالمندی، فعال کننده مشترک گیرنده گاما که با تکثیرکننده پراکسی زوم یک آلفا فعال شده، مهارکننده ATPase فاکتور یک |
|
|
متن کامل [PDF 1960 kb]
(209 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
