|
اثر رزمارینیک اسید بر بروز سندروم محرومیت از مورفین در موش کوچک آزمایشگاهی
|
مهلا ملادیزاوندی   ، مهدی صابری ، غلامرضا پورحیدری ، مهدی مشهدی اکبربوجار*  |
| گروه فارماکولوژی و سم‌شناسی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله)عج(، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (1714 مشاهده) |
زمینه و هدف: شواهد حاکی از اثرات مفید پلی‌فنول‌های گیاه بادرنجبویه درکنترل سندروم محرومیت از مورفین است. اثرات رزمارینیک‌اسید به عنوان یکی ازفعال‌ترین اجزاء زیستی گیاه بادرنجبویه تاکنون به تنهایی درزمینه سندروم محرومیت اپیوئیدها مطالعه نشده و بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی اثر رزمارینیک‌اسید براین سندروم در یک مدل حیوانی انجام شد.
روش‌‌کار: جهت القای وابستگی، مورفین سه بار درروز (بهترتیب با دوزهای 50، 50 و 75 میلی‌گرم برکیلوگرم) به مدت 3 روز به صورت داخل صفاقی تزریق شد. درروز چهارم بعداز مورفین، جهت القای سندروم ترک، نالوکسون تجویزشد. دوزهای مختلف استاندارد رزمارینیک اسید (5، 10 و 20 میلی‌گرم برکیلوگرم) به عنوان تیمارهای فعال، کلونیدین و سالین (کنترل منفی) در گروه‌های مختلف و مجزای 8تایی، 30 دقیقه قبل از نالوکسون تزریق شدند. سطوح اضطراب، تحریک‌پذیری وآستانه تحمل‌پذیری درد به ترتیب توسط آزمون‌های ماز بعلاوهای شکل، میدان باز و صفحه داغ پس از تزریق نالوکسون بررسی شدند.
یافته‌ها: کلونیدین و رزمارینیک اسید با دوز 20 توانستند به شکل معنی‌داری میزان حضور موش در بازوی باز ماز بعلاوهای شکل را افزایش دهد
(0/001 < p). تحریک‌پذیری و فعالیت حرکتی درموش مبتلا به سندروم ترک درگروه‌های دریافت‌کننده 10 و 20 رزمارینیک‌اسید و کلونیدین به طور معنی‌داری کاهش و آستانه حس درد افزایش پیدا کرد (0/05 < p) و تفاوت معنی‌داری میان گروه رزمارینیک‌اسید 20 و کلونیدین نبود.
نتیجه‌گیری: این نتایج به وضوح نشان می‌دهد که دوزهای متوسط به بالای رزمارینیک‌اسید (<10میلی‌گرم برکیلوگرم) در سرکوب بروز سندروم ترک مورفین به اندازه کلونیدین مؤثر است و می‌تواند به عنوان کاندیدی در کارآزمایی‌های بالینی آینده مورد بررسی قرار گیرد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: رزمارینیک‌اسید، سندروم ترک مورفین، صفحه داغ، ماز بعلاوهای شکل، میدان باز |
|
|
متن کامل [PDF 788 kb]
(491 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
علوم اعصاب
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
