گروه فیزیولوژی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (837 مشاهده)
اعتیاد به مواد مخدر یکی از مشکلات اجتماعی و پزشکی در سراسر جهان است. بیش از %50 معتادان، استفاده از مواد را در دوره نوجوانی بین سنین 15 تا 19 سالگی آغاز میکنند. نوجوانی مرحله‌ای از زندگی بین کودکی و بزرگسالی است. در موشهای صحرایی، روزهای 42-28 بعد از تولد به‌عنوان فاز ابتدایی و میانی نوجوانی (معادل17-12 سالگی در انسانها) و روزهای 55-43 بعد از تولد، فاز انتهایی نوجوانی یا ابتدای بزرگسالی (معادل 25-18 سالگی در انسانها) درنظر گرفته می‌شود.نوجوانی یک دوره حساس و حیاتی برای تکامل و بلوغ مغز است. بسیاری از محققین نشان دادهاند که تغییرات اپی‌ژنتیکی ویژه‌ای از طریق متیلاسیون DNA، استیلاسیون هیستون و انواع RNAهای غیرکدکننده می‌توانند از طریق والدین به فرزندان انتقال یابند. شواهد قانع‌کننده‌ای در زمینه اثر سوءمصرف داروهای اوپیوئیدی، کوکایین، نیکوتین، کانابینوئید و الکل والدین بر زاده‌ها وجود دارد.در این مقاله، اثرات سوءمصرفداروها در دوره نوجوانی والدین را بر رفتار و جنبه‌های شناختی زاده‌ها بررسی می‌کنیم.
Alipour V, Mirnajafi-zadeh J, Shojaei A, Azizi H. Intergenerational effects of adolescent drug exposure on behavior. Ir J Physiol Pharmacol 2022; 6 :96-106 URL: http://ijpp.phypha.ir/article-1-568-fa.html
علی پور ویدا، میرنجفی‌زاده سیدجواد، شجاعی امیر، عزیزی حسین. اثرات بین نسلی مواجهه با داروهای مورد سوء مصرف در نوجوانی بر رفتار. مجله فیزیولوژی و فارماکولوژی ایران. 1401; 6 () :96-106
