بررسی اثر تجویز بنفوتیامین در حفظ استحکام کششی عصب سیاتیک و داربست سلولزدایی شده آن در موشهای صحرایی مدل دیابتی القاء شده با استرپتوزوتوسین
|
لیلا وفادارقاسمی ، مرتضی بهنام رسولی* ، مریم مقدم متین ، ناصر مهدوی شهری  |
گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران |
|
چکیده: (3262 مشاهده) |
زمینه و هدف: نوروپاتی به عنوان یکی از عوارض بیماری دیابت احتمالاً به دلیل تغییرات پاتولوژیک ماتریکس خارجسلولی مثل ضخیمشدن غشاء پایه اعصاب محیطی و افزایش تولید محصولات نهایی گلیکاسیون بهوجود میآید. هدف از این تحقیق، بررسی اثر بنفوتیامین روی استحکام کششی عصب سیاتیک و داربست سلولزداییشده آن در موش صحرایی دیابتی میباشد.
روشها: 60 سر موش صحرایی نر بالغ به گروه کنترل، گروه شم، گروه دیابت 4 هفتهای و 8 هفتهای (بدون تیمار یا با تیمار با بنفوتیامین با دوز 100 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن) تقسیم شدند. دیابت با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین القاء شد. در پایان دوره آزمایش (هفته 4 و 8) از بخش میانی عصب سیاتیک یک قطعه به طول یک سانتی متر جدا شد. نیمی از آنها به روش ساندل سلولزدایی شدند و سپس نمونهها جهت بررسی استحکام کششی تحت آزمونهای کششی توسط دستگاه تست کششی قرار گرفتند. همچنین برشهای نازک و نیمهنازک جهت بررسی بافتشناسی تهیه شدند.
یافتهها: میانگین بیشینۀ نیرو جهت پارهشدن عصب در گروه های دیابتی در مقایسه با گروه کنترل بطور معناداری کاهش یافته، همچنین میزان ازدیاد طول تا نقطه پارگی در گروههای دیابتی نسبت به گروه کنترل بطور معناداری کاهش یافته اما در گروههای دیابتی تیمارشده با بنفوتیامین، در مقایسه با گروه کنترل، در میزان ازدیاد طول و بیشینه نیرو اختلاف معناداری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: در شرایط دیابت، تغییر ماتریکس خارجسلولی ممکن است ساختار فیبرهای کلاژن را تغییر دهد و بنابراین موجب کاهش استحکام کششی عصب سیاتیک شود. |
|
واژههای کلیدی: بنفوتیامین، دیابت، عصب سیاتیک، نوروپاتی |
|
متن کامل [PDF 1138 kb]
(1084 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
علوم اعصاب
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|