مرکز تحقیقات صرع، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (785 مشاهده)
زمینه و هدف: پلاسمافرزیسدرمانی جهت طیف وسیعی از بیماری های نورولوژی استفاده می‌شود. روش درمانی پلاسمافرزیس دارای عوارضی از قبیل هماتوم، پنوموتوراکس، هیپوکلسمی، خونریزی، آریتمی، افت فشارخون، تب، عفونت، ادم، بی حسی اندام، متابولیک آلکالوز، ترومبوز و ترومبوسیتوپنی می‌باشد. هدف انجام مطالعه حاضر تعیین شیوع عوارض شایع پلاسمافرزیسدرمانی در بیماران بستری شده در بخش نورولوژی بیمارستانهای شهید فقیهی و نمازی می‌باشد. روش‌ها: در این مطالعه،پرونده بالینی تمام بیماران بستری در بخش نورولوژی بیمارستانهای شهید فقیهی و نمازی از ابتدای شهریور 1397 تا انتهای مرداد 1398 که تحت پلاسمافرزیسدرمانی قرار گرفتند بررسی گردید و اطلاعات بالینی مورد نیاز وارد چک لیست و سپس وارد نرم افزار SPSS شده و آنالیز آماری انجام گردید. یافته‌ها: در این مطالعه برای 67یمار با تشخیص بیماری نورولوژی در مجموع 287جلسهپلاسمافرزیسدرمانی انجام شد. سطح ارتباطی معناداری بین میزان بروز عوارض پلاسمافرزیس درمانی با جنسیت بیمار، سن بیمار، وضعیت تأهل بیمار، میزان تحصیلات بیمار، شغل بیمار، سابقه بیماری زمینهای و سابقه مصرف دخانیات وجود نداشت. بر اساس یافته‌های این مطالعه بین میزان بروز عوارض پلاسمافرزیس درمانی با مدت زمان ابتلا به بیماری، مدت زمان بستری در بیمارستان، نوع و محل کاتتر تعبیه شده، تعداد جلسات پلاسمافرزیس و نوع مایع جایگزین شده در پلاسمافرزیس ارتباط معناداری وجود نداشت. شایعترین عوارض پلاسمافرزیسدرمانی در این مطالعه ترومبوسیتوپنی و عوارض مرتبط با کاتتر بودند. مهمترین عوارض پلاسمافرزیس که تهدیدکننده حیات بودند شامل عفونت کاتتر و ترومبوز میشدند. نتیجه‌گیری: به‌طورکلی، نتایج مطالعه حاضر نشان داد از مجموع 67 بیمار مورد بررسی در دو مرکز تحت مطالعه، شیوع عوارض ناشی از پلاسمافرزیسدرمانی 82/08درصد بوده است و مهمترین آنها ترومبوسیتوپنی و عوارض مرتبط با کاتتر بودند. شناسایی عوارض ناشی از پلاسمافرزیسدرمانی می‌تواند به درمان بهتر و کنترل بهتر عوارض ناشی از این روش درمانی بیانجامد.
