گروه علوم و زیست فناوری جانوری، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (1749 مشاهده)
زمینه و هدف: این مطالعه، اثر تزریق درون هیپوکمپی سیتالوپرام و هورمونهای استروژن و پروژسترون و تاثیر آنها در تثبیت حافظه و یادگیری اجتنابی غیرفعال و همچنین یادگیری مهارتهای حرکتی بر روی موشهای صحرایی نر ویستار مورد بررسی قرار میدهد. روش‌ها: این مطالعه از نوع تجربی بوده که بر روی 25 سر موش آزمایشگاهی صحرایی نر ویستار انجام شد. حافظه اجتنابی غیرفعال توسط دستگاه شاتل باکس و تعادل حرکتی توسط دستگاه روتارود سنجیده شد. موشها به‌طور تصادفی در 5 گروه، گروه 1 (سالین) گروه 2 سیتالوپرام (دوز 2 نانومول) گروه 3 سیتالوپرام (دوز 2 نانومول) + استروژن (دوز 1 نانومول) گروه 4 سیتالوپرام (دوز 2 نانومول) + پروژسترون (دوز 1 نانومول) و گروه 5 سیتالوپرام (دوز 2 نانومول) + استروژن (دوز 1 نانومول) + پروژسترون (دوز 1 نانومول) دریافت کردند و به هر هیپوکمپ راست یا چپ حجم 1/5 میکرولیتر تزریق شد. یافته‌ها: گروهی که سیتالوپرام دریافت کردند زمان تاخیر برای ورود به ناحیه تاریک و مجموع زمان حضور حیوان در اتاقک روشن افزایش یافته، نشان میدهد که سیتالوپرام حافظه اجتنابی غیرفعال را افزایش داده است (0/001 >p). هنگامی که سیتالوپرام همراه با هورمونهای استروئیدی تزریق درون‌هیپوکمپی شدند افزایش قابل‌توجهی در یادگیری و حافظه موش ایجاد شد (0/01 >p). در تست تعادل حرکتی قبل از تزریق اختلاف معنی‌داری در بین گروه‌‌ها مشاهده نشد. پس از دریافت دارو در زمانهای 1، 3 و 24 ساعت تعادل حرکتی کاهش معنی‌داری نسبت به گروه کنترل دیده شد (0/01 >p). نتیجه‌گیری: تزریق داخل‌هیپوکمپی سیتالوپرام باعث افزایش حافظه اجتنابی در موشهای دریافت‌کننده این دارو میشود، از طرفی سیتالوپرام هنگامی که با استروژن و پروژسترون همراه میشود باعث کاهش تعادل میشود.
