|
تاثیر یک دوره مکمل‌دهی عصاره دارچین بر پاسخ VEGF و اندوستاتین بافت عضلات اندام عقبی بعد از یک جلسه فعالیت وامانده ساز در موش‌های صحرایی مسن
|
مریم نورشاهی   ، فتانه فرهمند* ، محمدرضا بیگدلی |
| دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران |
|
|
چکیده: (21568 مشاهده) |
مقدمه: هدف از این مطالعه تأثیر یک دوره مکمل‌دهی عصاره دارچین بر میزانVEGF و اندوستاتین پس از یک جلسه فعالیت وامانده‌ساز در موش‌های صحرایی مسن بود.
روش‌ها: 32 سر موش مسن نژاد ویستار به طور تصادفی در 4 گروه بدون فعالیت ورزشی، دارچین، ورزش وامانده‌ساز، دارچین + ورزش وامانده‌ساز تقسیم شدند. موشها در گروه دارچین و دارچین + ورزش، 200mg/kg/day عصاره دارچین به مدت 14 روز از راه گاواژ دریافت کردند. در گروه ورزش وامانده‌ساز و دارچین + ورزش وامانده‌ساز ابتدا به موشها اجازه داده شد تا با سرعت m/min10 برای گرم کردن خود روی تردمیل راه بروند. سپس هر 2 دقیقه، m/min2 به سرعت تردمیل اضافه شد تا به سرعت m/min28 رسید. سپس موشها را بیهوش نموده و عضله SOLو EDL بلافاصله و 4 ساعت بعد از فعالیت وامانده ساز خارج شد. میزان پروتئین VEGF و اندوستاتین بافتها با روش western blot اندازه گیری شد. دادهها با استفاده از آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه (One-Way ANOVA) در سطح معناداری (0/05 ≥ p ) تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: در گروه ورزش وامانده ساز میزان پروتئین VEGF بلافاصله بعد از ورزش کاهش (0/05≥p ) و 4 ساعت بعد تنها در تار کند انقباض افزایش یافت
(0/05≥p ). میزان اندوستاتین بلافاصله و 4 ساعت بعد از فعالیت وامانده ساز در تار کند انقباض افزایش داشت (0/05≥ p ). در گروه دارچین سطحVEGF در تار کند انقباض کاهش و سطح اندوستاتین افزایش یافت (0/05≥ p ). نسبت VEGFبه اندوستاتین در همه گروهها در تار تند انقباض کاهش یافت. به‌طورکلی مصرف دارچین آنژیوژنز را در تار کند انقباض مهار کرد درحالی که در گروه دارچین + ورزش این اتفاق رخ نداد یعنی فعالیت ورزشی بر اثرات مهاری دارچین بر آنژیوژنز غلبه کرده است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: آنتی اکسیدان، اندواستاتین، رگ‌زایی، سالمندی، فعالیت ورزشی وامانده ساز |
|
|
متن کامل [PDF 1183 kb]
(2392 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
