اثرات دو فازی- سمی دیگوگسین بر کاردیومیوپاتی ناشی از دوکسوروبیسین: نقش بالقوه به عنوان یک شاخص سمیت حاد
|
محمد آزادبخت ، وحید خوری* ، سیده حدیثه هاشمیان ، مونا پورابوک ، مریم رجائی |
مرکز تحقیقات اختلالات ایسکمیک، دانشگاه علوم پزشکی گلستان،گرگان |
|
چکیده: (14460 مشاهده) |
زمینه و هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات دیگوگسین بر خصوصیت الکتروفیزیولوژیک و مکانیکی قلب موش صحرایی نارسا شده بوسیله دوکسوروبیسین می باشد.
روشها: جهت ایجاد نارسایی قلب، دوکسوروبیسین با دوزmg/kg 5 داخل صفاقی یکبار در هفته بمدت 3 هفته به موشهای صحرایی تزریق شد. بعد از 5 هفته بااندازهگیری پارامترهای الکتریکی، مکانیکی و تغییرات بافتی در 12 قلب جدا شده، از ایجاد نارسایی قلب اطمینان حاصل شد. با روش لانگهندروف خصوصیات مکانیکی و الکتریکی قلب در تماس 60 دقیقه ای با غلظت های مختلف دیگوگسین (µM 80- 1/0 ( اندازه گیری شد.
یافتهها: اثرات دیگوگسین بر قلب نارسا دو فازی بود. هم در غلظتهای کمتر از µM 80 (فاز 1) و هم در غلظتهای بیشتر از µM 80 (فاز 2) دیگوگسین فشار دیاستولی بطن چپ و RPP (حاصل ضرب ضربان قلب در فشار دیاستولی بطن چپ) را بطور فاحشی زیاد کرد. با این حال در فاز 2 موجب کاهش معنی دار جریان کرونر، ضربان قلب، فشار پیشرونده بطن چپ و برون ده قلب شد.
نتیجهگیری: در قلب نارسا شده توسط دوکسوروبیسین، اثرات دیگوگسین با توجه به غلظت به شکل دو مرحله ای ظاهر می شود. تغییر پارامترهای الکتروفیزیولوژیک در فاز 2، می تواند بعنوان معیار مناسبی در پیش آگهی از اثرات دیگوگسین مورد استفاده قرار گیرد.
|
|
واژههای کلیدی: اثرات دوفازی، دوکسوروبیسین، دیگوگسین، قلب جدا شده، کاردیومیوپاتی، لانگهندروف |
|
متن کامل [PDF 1172 kb]
(2296 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
قلب و عروق
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|