|
تأثیر روزوواستاتین بر یافته های بالینی بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال؛ یک مطالعه آزمایشی مداخله ای
|
مریم پورصادق فرد   ، مهدی کریمیان ، مجتبی نی داوودی ، مسعود حقانی ، مهناز بیات*  |
| مرکز تحقیقات نورولوژی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران |
|
|
چکیده: (1411 مشاهده) |
زمینه و هدف: سندرم تونل کارپال شایعترین نوروپاتی عصب مدیان است. شواهدی وجود دارد که استاتین‌ها ممکن است اثراتی غیر از کاهش کلسترول برای محافظت از اعصاب داشته باشند. این مقاله به بررسی تأثیر روزوواستاتین بر علائم بالینی در بیماران با سندرم تونل کارپال میپردازد.
روش‌ها: در این مطالعه مداخله‌ای، 50 بیمار با سندرم تونل کارپال خفیف تا متوسط با رضایت آگاهانه در دو گروه درمان و کنترل شرکت کردند. روزانه به مدت یک ماه قرص‌های روزوواستاتین 20 میلی‌گرم به گروه درمان و دارونما به گروه کنترل داده شد. مطالعه انتقال عصب بر روی انگشت سوم همه بیماران توسط دو متخصص مغز و اعصاب انجام شد. از مقیاس آنالوگ بصری برای ارزیابی اثر کاهش‌دهنده درد استفاده شد. به منظور بررسی شدت درگیری عصب میانی بر اساس متد الکترودیاگنوزیس، از اندازه‌گیری تاخیر هدایت عصب حسی و حرکتی عصب میانی استفاده شد. شدت علائم و وضعیت عملکرد بیماران نیز توسط پرسشنامه بوستون ارزیابی شد.
یافته‌ها: نمره درد بیماران در گروه درمان بعد از مداخله 2/69 ± 3/91 کاهش معنی‌داری نسبت به قبل از مداخله 3/2 ± 5/8 نشان داد (0/025 = p) ولی از نظر شدت علائم و وضعیت عملکرد تفاوت معنی‌داری وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: روزوواستاتین می‌تواند در کاهش درد همراه با سندرم تونل کارپال موثر باشد. ما بر این باوریم که این کاهش درد می‌تواند تأثیر قابل قبولی بر کیفیت زندگی بیماران داشته باشد و مشکلات آنها را کاهش دهد. |
|
| واژه‌های کلیدی: الکترو دیاگنوزیس، روزوواستاتین، سندرم تونل کارپ، نوروپاتی عصب مدیان |
|
|
متن کامل [PDF 1002 kb]
(613 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
علوم اعصاب
|
|
|
|
|
|
