|
اثر پروژسترون بر تشنج های حاد ناشی از مدل لیتیوم-پیلوکارپین در موش ماده اواریکتومی شده: بررسی رفتاری، بیوشیمیایی و فعالیت آنزیم گلوتامین سنتتاز
|
عفت باران   ، محمود اله دادی سلمانی*  ، ایران گودرزی ، تقی لشکربلوکی |
| دانشکده زیست شناسی، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران |
|
|
چکیده: (2185 مشاهده) |
زمینه و هدف: تشنج‌های صرعی دوره ماهیانه، عمدتاً به‌دنبال کاهش سطح پروژسترون اتفاق می‌افتد. از طرفی، آستروسیتها بر تحریک‌پذیری مغزی اثرگذارند. لذا، اثرات محافظتی پروژسترون بر رفتار تشنجی، میزان گلوتامات و گابا و دخالت آستروسیتها (فعالیت آنزیم گلوتامین سنتتاز) بررسی شده است.
روش‌ها: موشهای ماده صحرایی ویستار (120 سر) در این مطالعه تجربی در شش گروه آزمایشی شامل کنترل سالم، کنترل اوارکتومی، پیلوکارپین، سه گروه درمانی پروژسترون (دوزهای 0/2، 2 و 20 میلی‌گرم/کیلوگرم) قرار گرفتند. مدل لیتیوم-پیلوکارپین برای القای تشنج استفاده شد و رفتار حیوانات به مدت یک ساعت ارزیابی گردید. پروژسترون، به‌صورت روزانه طی پنج روز برای درمان تشنج تزریق گردید. در گروهی از حیوانات پس از 5 روز و در گروهی دیگر پس از 30 روز، مغز خارج شد و سپس محتوی کلی گلوتامات و گابای هیپوکامپ، و فعالیت آنزیم گلوتامین سنتتاز اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: زمان نهفته تشنج، فقط در گروه پروژسترون با دوز بالا، 184% کاهش و مدت زمان تشنج در گروههای دوز پایین، متوسط و بالای پروژسترون (105، 59 و 265%) کاهش یافت. در گروههای 5 روزه، میزان فعالیت آنزیم گلوتامین سنتتاز، در گروه تیمار با دوز بالا کاهش (164%) نشان داد. در گروههای 30 روزه، محتوی گابای گروه پیلوکارپین، افزایش (176%) و محتوی گابا در گروههای دوز پایین، متوسط و بالای پروژسترون (106، 70 و 64%) کاهش نشان دادند.
نتیجه‌گیری: تجویز پروژسترون خواص ضدتشنجی وابسته به غلظت دارد و همزمان میزان گلوتامات و گابا و فعالیت آنزیم گلوتامین سنتتاز آستروسیتی را تغییر می‌دهد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: پروژسترون، صرع، گلوتامات و گابا، گلوتامین سنتتاز، هیپوکمپ |
|
|
متن کامل [PDF 1458 kb]
(925 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
علوم اعصاب
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
